venaida venaida
247
BLOG

Wniosek do RPO o zaskarżenie do TK

venaida venaida Prawo Obserwuj temat Obserwuj notkę 1

Uprzejmie informuję, że poniższy wniosek o zaskarżenie do TK kwot zasiłku pielęgnacyjnego i renty socjalnej, został wysłany do Rzecznika Praw Obywatelskich. Wniosek napisany przez rodziców dzieci niepełnosprawnych, niezdolnych do pracy i samodzielnej egzystencji.

 Wniosek
Dotyczy kręgu osób uprawnionych do zasiłku pielęgnacyjnego i renty socjalnej

Przedmiotem wniosku jest naruszenie przez ustawodawcę art. 32, 67 ust. 1 oraz art. 71 ust.1 Konstytucji poprzez:

1 - ustanowienie rażąco niskiej kwoty zasiłku pielęgnacyjnego, który jest świadczeniem o identycznym charakterze jak wyższy kwotowo dodatek pielęgnacyjny

2- ustanowienie mechanizmu weryfikacji zasiłku pielęgnacyjnego który spowodował, że wysokość zasiłku od

2006 roku nie uległa zmianie oraz jest niższa od kwoty dodatku pielęgnacyjnego

3- ustanowienie renty socjalnej w wysokości tylko 84% zamiast 100% renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji

4- wprowadzenie regulacji prawnej, która pozwala osobie pobierającej rentę socjalną wypłacać zasiłek zamiast dodatku pielęgnacyjnego

Uzasadnienie

Kwota 153 złote zasiłku pielęgnacyjnego jest od lat rażąco niska i nie zabezpiecza nawet w minimalnej części potrzeb osoby niepełnosprawnej niezdolnej do samodzielnej egzystencji. Koszty rehabilitacji, leczenia w wielu przypadkach sięgają kilku tysięcy złotych miesięcznie. Niska wysokość świadczeń: renta socjalna przysługująca dopiero od 18 roku życia oraz inne świadczenia rodzinne i z pomocy społecznej, które są obwarowane bardzo niskimi kryteriami dochodowymi, przez co są trudno dostępne i absolutnie nie rekompensują niewystarczającej kwoty zasiłku pielęgnacyjnego, co doprowadza na skraj nędzy i ubóstwa w szczególności rodziny z niepełnosprawnymi dziećmi. Cierpi na tym rodzeństwo oraz cała rodzina, a w szczególności rodzic, który często zmuszony jest zrezygnować z pracy zawodowej z powodu opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem. Braki i niedoskonałości pozostałych elementów systemu wsparcia osób niepełnosprawnych dotyczących na przykład jakości i ilości placówek, wysokich dopłat do sprzętu rehabilitacyjnego, środków pomocniczych oraz przedmiotów likwidujących różnego rodzaju bariery, dostępu do turnusów rehabilitacyjnych powodują, że wiele osób przebywa w czterech ścianach domu odizolowanych od społeczeństwa. Rażąco niska kwota 153 zł zasiłku pielęgnacyjnego odbija się boleśnie na sytuacji materialnej i kondycji osoby niepełnosprawnej oraz całej rodziny.

Zasiłek pielęgnacyjny podlega mechanizmowi weryfikacji co 3 lata. Dwie ostatnie weryfikacje nie podniosły wysokości zasiłku i od 2006 r. pozostaje on na niezmienionym poziomie. Rząd tłumaczy to możliwościami budżetu i wzrostem kwot na inne świadczenia, co jest nieprawdą, bo zostały poczynione oszczędności w wyniku pozbawienia tysięcy polskich rodzin zasiłków rodzinnych. Świadczenia w Polsce są rażąco niskie i trudno dostępne z powodu niskich i restrykcyjnych kryteriów uprawniających do uzyskania świadczeń. W Polsce mechanizm weryfikacji nie zabezpiecza praw osób niepełnosprawnych i daje możliwość oszczędzania na osobach najsłabszych. Stosowanie tego mechanizmu spowodowało coraz bardziej widoczną i nieuzasadnioną niczym różnicę w wysokości zasiłku i dodatku pielęgnacyjnego, które to świadczenia są świadczeniami o identycznym charakterze i służą temu samemu celowi, to jest częściowemu zabezpieczeniu potrzeb osoby niepełnosprawnej. Zasiłek i dodatek pielęgnacyjny dotyczy tej samej grupy świadczeniobiorców, to znaczy wypłacany jest osobom całkowicie niezdolnym do pracy i niezdolnym do samodzielnej egzystencji. Różni je tylko to , że wypłacane są na podstawie innych regulacji prawnych, które ustanawiają inne wymogi w uzyskaniu tych świadczeń, co jest jawną dyskryminacją osób niepełnosprawnych w podobnej sytuacji życiowej. W skali roku kwota różnicy to obecnie już ponad 636 zł. Kwestia zrównania tych świadczeń była przedmiotem wielu poselskich interpelacji złożonych w Sejmie RP. Odpowiadając na interpelacje Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej zauważa i przyznaje, że nie trwają żadne prace legislacyjne nad zmianą przepisu art. 18 ustawy o świadczeniach rodzinnych i opiekuńczych.

Niesprawiedliwością i dyskryminacją jest, że uprawniony do renty lub emerytury po spełnieniu dodatkowej przesłanki całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji jest uprawniony do dodatku pielęgnacyjnego, a uprawniony do renty socjalnej już tej możliwości nie ma, co uderza w osoby najsłabsze, które nie mogły podjąć zatrudnienia nie ze swojej winy ze względu na swoją ułomność i niepełnosprawność.

W tym miejscu należy zauważyć, że kwota renty socjalnej ustalona w wysokości tylko 84 % kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy winna stanowić 100% kwoty najniższej renty wypłacanej przez ZUS. Obecna sytuacja dyskryminuje grupę osób, które nigdy nie miały możliwości podjąć pracy zarobkowej z powodu choroby i niepełnosprawności powstałej przed 18.rokiem życia. Od renty socjalnej orzekanej przez lekarza orzecznika odprowadzany jest podatek dochodowy i świadczenie to jest wypłacane z ZUS tak jak renta z tytułu niezdolności do pracy. Trudno nie zauważyć, że narusza to zasadę równości osób znajdujących się w podobnej sytuacji życiowej i pozwala czynić niczym nie uzasadnione oszczędności kosztem osób najsłabszych, które często są niepełnosprawne od urodzenia i przez całe życie są zależne od pomocy osób drugich najczęściej rodziców.

Dlatego zwracam się z wnioskiem do Rzecznika Praw Obywatelskich o skierowania sprawy wysokości zasiłku pielęgnacyjnego i renty socjalnej do Trybunału Konstytucyjnego.

 

venaida
O mnie venaida

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka